• Τρομακτικές ανατροπές για τα νοικοκυριά. Πού οδηγείται η διαπραγμάτευση.
• Οι όποιες αποφάσεις δεν έχουν σχέση με τη δικαιοσύνη ή τις ανάγκες της οικονομίας, αλλά καθορίζονται από την πολιτική αριθμητική.
• Ασήκωτα μπορεί να αποδειχθούν τα μέτρα ασφαλιστικά και φορολογικά που φέρνει η αξιολόγηση.
Του ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ ΓΙΑΝΝΙΩΤΗ
H πήχης του πλούτου αποφασίστηκε και ετέθη στα 1.200 ευρώ το μήνα. Πάνω από αυτό το όριο θα αυξάνονται -με γεωμετρική πρόοδο- οι φόροι, θα επιπίπτει το... μόνιμο τέλος αλληλεγγύης ενώ θα κουρεύονται οι συντάξεις που θα εξέχουν από αυτό το όριο.
Με την (προσωρινή!,) αποχώρηση του κουαρτέτου των δανειστών, οι ομόθυμες δηλώσεις όλων των εμπλεκόμενων που ακολούθησαν, μηδέ του γνωστού Σόιμπλε εξαιρούμενου, κατέστησαν σαφές ότι τις προηγούμενες ήμερες στην Αθήνα οι δύο πλευρές αποφάσισαν ότι θα τα βρουν πάση θυσία. Οι (Ευρωπαίοι) δανειστές ενδιαφέρονται στη διατήρηση εν ζωή της του ενιαίου γεωγραφικού χώρου Ελλάδας - Τουρκίας, όπου θα φιλοξενηθούν οι μετανάστες. Και έτσι, στη γείτονα προσεφέρθη καθεστώς οιονεί κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 6 δισ. ευρώ. Εις δε την Ελλάδα την πολυπόθητη αξιολόγηση και μια μικρή διευθέτηση στο θέμα του χρέους.
Από τη δική μας πλευρά, η κυβέρνηση φέρεται να έθεσε μόνο τρεις όρους :
α. Να μην εκπλειστηριαστεί η πρώτη κατοικία μέχρι του ποσού αντικείμενικής αξίας των 180.000- 200.000 ευρώ
β. Να μην επιβαρυνθούν πολύ οι φορολογούμενοι (μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες-αγρότες) κάτω του ορίου των 1.200 ευρώ το μήνα
γ. Να μη μειωθούν (πολύ) οι συντάξεις κάτω από αυτό το όριο (1.200 ευρώ).
Όλα τα άλλα είναι στη διακριτική ευχέρεια των δανειστών. Ακόμη και εθνική σύνταξη δυο ταχυτήτων δέχθηκε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρουγκαλος. Μια αξίας 340-350 ευρώ για 20ετη ασφάλιση και μια δεύτερη στα 300 ευρώ με 15ετη. Απλώς η συμφωνία δεν επικυρώθηκε και κυοφορείται για δύο λόγους:
1. Οι δανειστές δεν έχουν καταλήξει μεταξύ τους (Ευρώπη - ΔΝΤ) για το φορτίο (φορών και περικοπών) που θα εναποθέσουν στις πλάτες των Ελλήνων και ποιο θα αναλάβουν οι ίδιοι (κυρίως ο ESM μέσω της μείωσης των επιτοκίων και της μετάθεσης της ημερομηνίας ωρίμανσης - λήξης των ομολόγων). Καθώς αμφότεροι (οι δανειστές) επιμένουν στα υπέρογκα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% του ΑΕΠ το 2018 ώστε να δημιουργηθεί αποθεματικό για την έγκαιρη αποπληρωμή των δάνειων.
Αντί της απλής εξυπηρέτησης του χρέους -κάτι που κάνει το σύνολο των υπολοίπων χωρών του ΟΗΕ- αποτέλεσμα που θα ήταν αρκετό ώστε αφενός να μην αυξηθεί το χρέος και αφετέρου να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη, κάτι που αποτελεί το πρώτο ζητούμενο για τη χώρα. Και διά της ανάπτυξης (παρονομαστής) να καλυφθεί το χρέος (αριθμητής). Εξυπηρέτηση δε του χρέους σημαίνει απλώς ισοσκελισμένος προϋπολογισμός.
2. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα στην υιοθέτηση νομοθεσίας που θα χαρακτηρίζει την Τουρκία σαν ασφαλή (τρίτη) χώρα. Τόσο η κίνηση των «53+» όσο και άλλοι βουλευτές της πλειοψηφίας αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τη συμφωνία Ε.Ε - Τουρκίας. Καθώς με αυτήν η αριστερά χάνει και το πλεονέκτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών (πρόσφυγες, διεθνής αλληλεγγύη κ ά.) μετά την απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος ως φορέας εγγύησης (αν όχι μεγέθυνσης) του εργατικού και συνταξιοδοτικού εισοδήματος. Και τα δυο νομοθετήματα μαζί (αξιολόγηση και χαρακτηρισμός της Τουρκίας σαν ασφαλούς χώρας) συν την.. ανταρσία από τον κυβερνητικό εταίρο (Καμμένο) για το ολίσθημα Μουζάλα (αποκάλεσε τη γείτονα χώρα με το όνομα «Μακεδονία») δεν μπορούσε να σηκώσει ο κ. Τσίπρας.
Αναμφίβολα, η κυβέρνηση θα περάσει μια-δυο εβδομάδες πρώιμης ανάστασης λόγω της επικοινωνιακής επιτυχίας της:
α. Να κάνει τους δανειστές από δυνάστες... θαυμαστές της πολίτικης Τσίπρα (με προεξάρχοντα τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Σαπέν να δηλώνει ότι οι προηγούμενοι -της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- «δεν έκαναν τίποτα μπροστά στη σημερινή κυβέρνηση»).
β. Την καταρχάς συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας για την επανεισδοχή των νέων πίσω στην Τουρκία (πέραν των 50.000 μεταναστών και προσφυγών που βρίσκονται στη χώρα μας και θα παραμείνουν εδώ, καθώς και όσων αιτηθούν ασύλου στη χώρα μας).
γ. Της τακτικής της να «ανοίξει» θέματα της εσωτερικής ατζέντας για αποπροσανατολισμό (δικαστικά, διαπλοκή, τηλεοπτικές άδειες).
Ωστόσο, το ορθόδοξο Πάσχα είναι μπροστά και η ανάβαση του Γολγοθά δεν έχει ξεκινήσει.
ΜΕΤΡΑ «Ασήκωτα» για τον ΣΥΡΙΖΑ
Η συμφωνία με την Τουρκία μπορεί να μη λειτουργήσει. Αφενός γιατί είναι πολύπλοκη (επιστροφή των προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία και από εκεί η μετακίνησή τους σε κράτη-μέλη της Ε.Ε.) και αφετέρου η υλοποίησή της εξαρτάται από τρίτους (την Τουρκία, αν Βρεθούν πρόθυμες ευρωπαϊκές χώρες τελικής εγκατάστασής των προσφύγων που μένουν στη γείτονα και αιτούνται ασύλου στην Ευρώπη, τους ίδιους τους πρόσφυγες και την επιλογή για την ευρωπαϊκή χώρα αίτησης ασύλου και οριστικής μετακίνησής).
Τα μέτρα στο δημοσιονομικό και το ασφαλιστικό να αποδειχτούν «ασήκωτα» από την κοινοβουλευτική ομάδα της πλειοψηφίας και μη... επικοινωνήσιμα από τα Μαξίμου.
Η προσδοκώμενη ρύθμιση του χρέους να μετατεθεί για αργότερα ή να αποδειχτεί επιφανειακή και μη βιώσιμη. Εξάλλου, ο κ. Σόιμπλε επιμένει ότι η χώρα δεν έχει πρόβλημα εξυπηρέτησής του χρέους μέχρι το 2025.
Το προσφυγικό να προκαλέσει τεράστια και δυσεπίλυτα, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα στη χώρα και να πυροδοτήσει (ανεξέλεγκτες) καταστάσεις.
Η συμμαχία με την κ. Μέρκελ να αποδειχτεί όντως πολύ προσωρινή και η κυβέρνηση Τσίπρα να βρεθεί χωρίς διεθνή ερείσματα.
Στη συγκυρία πάντως μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυβέρνησης βρέθηκε... κοινός τόπος. Μετά τις αντιπαραθέσεις του 2015 πλέον στη χώρα υπάρχει πρόγραμμα (γ' μνημόνιο), οι συνθήκες (προσφυγικό, άνοδος ευρωσκεπτικιστών στην Γερμανία και την Αυστρία, της Λεπέν στην Γαλλία κ.α.) επέβαλαν μια προσωρινή συμμαχία των μεγάλων της Ε.Ε. με την Ελλάδα. Και έτσι οι δύο πλευρές μπορούν να επιδοθούν τώρα στο σπορ που καλά γνωρίζουν: την αναβολή, την μετάθεση, την προσποίηση, τον ετεροχρονισμό.
Τι και εάν πραγματική οικονομία διαλύεται, ο τουρισμός καταστρέφεται, οι κοινωνικές ανάγκες των φτωχών και ανέργων πολλαπλασιάζονται. Εδώ και πολλά χρόνια, εξάλλου, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στηρίζεται στον (πολλές φορές παραλυτικό) συμβιβασμό, στην αναβολή, στις ατελείωτες συνεδριάσεις.
Και αυτό γιατί τα κράτη έχουν εθνική συγκρότηση και, παρά το ευρώ, επιθυμούν όχι μόνο εθνική μεταναστευτική πολιτική αλλά, και τοπική (εθνική) οικονομική πολιτική.
(ΒΡΑΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ-26/03/2016)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.