Το σύμβολο της Πίστεως στα νερά της Σμύρνης.
Μέσα στην απερίγραπτη μιζέρια μας, μέσα στη συνεχή απαξίωση της ίδιας μας της παράδοσης, του βασικού, δηλαδή, πυλώνα της εθνικής μας υπόστασης, ήρθε ο αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου Κύριλλος Συκής να μας αρπάξει από τα πέτα και να μας ταρακουνήσει! Εκεί, στο Και, στην απέραντη παραλία της Σμύρνης, εκεί όπου «στα πλοία όποιος πιάνεται/κι οι φίλοι τον χτυπάνε», έφτασε ένα επιτραχήλιο και μερικές κουβέντες για να μας πουν: «Τι είναι αυτά που κάνετε, ρε; Ξεχνάτε ποια είναι η γη που πατάτε; Ξεχνάτε τίνων παιδιά είσαστε;» Την ώρα που οι πολιτικοί ηγέτες μας «έκαναν πείσματα» και πήγαν για Θεοφάνια στη Δεξαμενή λόγω του συμφώνου συμβίωσης (κουραφέξαλα), ο πατήρ Κύριλλος έριχνε τον Σταυρό στα νερά της Σμύρνης πρώτη φορά έπειτα από τον μαύρο Σεπτέμβρη του 1922!...
Αχ, βρε παπα-Κύριλλε, να ήξερες τι έκανες χθες! Να φανταζόσουν πόσες ψυχούλες, εκεί ψηλά, αγαλλίασαν, γλυκάθηκαν, ηρέμησαν. Σαν να τις έβλεπα όλες, μια μια, να περνάνε και να σου φιλούν το χέρι. Τη Θεια μας τη χατζή - Ελέγκω, τη Μαριάνθη, τη γιαγιά του Στέφανου, τη γρια-Πύρδαινα, την κυρα-Γιαννούλα, τον μπάρμπα- Στέλιο, όλους τους γείτονες μου, Σμυρνιούς κι από τα γύρω, Αλατσατιανούς, Κορδελλιώτες, Κουκλουτζαίους, τους έβλεπα να σταυροκοπιούνται, όπως κάθε φορά που ανέφεραν -στις ατέρμονες διηγήσεις έξω από τα σπίτια, στη Νίκαια- το όνομα της πατρίδας που έχασαν και που ποτέ δεν ξαναβρήκαν.
Συγκλόνισαν τα λόγια του παπα-Κύριλλου προς τους βουτηχτάδες, που θα βουτούσαν στα παγωμένα νερά για να πιάσουν το σύμβολο της Πίστεως. «Μη κοιτάξετε μόνο να πιάσετε τον Σταυρό. Σκαλίστε τον βυθό, εκεί που βρίσκονται τα κόκαλα των προγόνων μας, για να καταλάβουν τι γίνεται εδώ σήμερα!» Υποκλίνομαι μπροστά στον άξιο παπά, που έδωσε ένα ηχηρό χαστούκι στους μικρούς, οι οποίοι -δυστυχώς- κρατούν σήμερα τα γκέμια της κυανόλευκης άμαξας. Σε εκείνους που, αντί να ακουμπήσουν στην πίστη, στην παράδοση και την Ιστορία, βάλθηκαν -γιατί άραγε τόση βιασύνη;- να αμφισβητήσουν τα πάντα, επαγγελλόμενοι το «νέο», ένα «νέο» θολό και... κάπως. Ας είναι ευλογημένα τα νερά όπου έπεσε ο Σταυρός, εκεί όπου μαρτύρησε ο Ελληνισμός της Ιωνίας, εκεί όπου κάποιοι «είδαν» και, δυστυχώς, κάποιοι άλλοι «βλέπουν» ακόμη ότι έγινε «συνωστισμός»!
Εκεί όπου το καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής ηχούσε χαρμόσυνα τα Θεοφάνια, εκεί, στα μέρη απ’ όπου ξεριζώθηκαν οι Έλληνες που κρατούσαν στα χέρια τους την οικονομία της Ιωνίας. Τι να σας πιο, μωρέ, αφού δεν ντρέπεστε λιγάκι; Αφού «πουλάτε» για τα ψηφαλάκια παράδοση και Ιστορία! Ξυπνήστε, πριν να είναι πάλι αργά...
Η ΑΚΙΣ(akis@dimokratianews.gr)
(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-07/1/2016)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.