Η κυριαρχία των Αμερικανών στο Ταμείο και ο περιορισμός Ρωσίας και Κίνας αε δευτερεύοντες ρόλους επιτυγχάνεται με τη δυσανάλογη ποσόστωση ψήφων, που δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική επιρροή της κάθε χώρας στην παγκόσμια οικονομία.
Γράφει ο INSIDER
Στην τελευταία Διάσκεψη Κορυφής των G-20, στην Αττάλεια της Τουρκίας, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε το ΔΝΤ και όλες τις μεγάλες χώρες να ακολουθήσουν μια περισσότερο ευέλικτη πολιτική για επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας, επαναφέροντας ουσιαστικά την πρότασή του για διαγραφή εθνικών χρεών. Τόσο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, όσο και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ συμφώνησαν με την ιδέα - πρόταση του Πούτιν και στην εκπόνηση ενός σχεδίου για το παγκόσμιο χρέος...
Η συγκεκριμένη ταύτιση θέσεων Πούτιν και Ομπάμα δεν σηματοδοτεί οποιαδήποτε αλλαγή και σύγκλιση μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, αλλά απλά υποκρύπτει κοινά βασικά οικονομικά συμφέροντά τους, τα οποία βεβαίως εστιάζονται στη δυνατότητά τους να πωλούν τα πανάκριβα στρατιωτικά επιτεύγματα των πολεμικών βιομηχανιών τους σε διάφορες χώρες, στις οποίες έχουν φροντίσει να συντηρείται το ενδιαφέρον και η ανάγκη εξοπλισμού τους, αλλά τα χρέη και γενικότερα οι οικονομίες τους δεν επιτρέπουν πλέον τέτοιου είδους αγορές. Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να ενταχθεί και η επιμονή του ΔΝΤ για ανάγκη μερικής διαγραφής του ελληνικού χρέους, με τους Γερμανούς να αντιλαμβάνονται ότι επίκειται αυτή η εξέλιξη και έτσι να εξηγείται η σπουδή τους να πιέζουν ποικιλοτρόπως την Ελλάδα, προκειμένου να προλάβουν και να αποσπάσουν όσα περισσότερα ανταλλάγματα.
Αν και οι ευρωπαϊκές χώρες διατηρούν ισχυρή εκπροσώπηση στο ΔΝΤ και συνήθως είναι εκείνες που επιλέγουν τον επικεφαλής του, οι ΗΠΑ αποτελούν την κατά πολύ μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και ουσιαστικά το ελέγχουν απόλυτα, αφού αντιπροσωπεύονται σε αυτό κατά 17% και συγχρόνως διατηρούν το δικαίωμα άσκησης βέτο, δυνατότητα που δεν διαθέτει καμία άλλη από τις 187 συμμετέχουσες χώρες. Η απόλυτη κυριαρχία των Αμερικανών στο ΔΝΤ και ο περιορισμός των δύο άλλων μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, Ρωσίας και Κίνας, σε δευτερεύοντες ρόλους, επιτυγχάνεται μέσα από μια εντελώς δυσανάλογη ποσόστωση των ψήφων, που βασίζεται σε διάφορους παράγοντες και σίγουρα δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική επιρροή της κάθε συμμετέχουσας χώρας στην παγκόσμια οικονομία. Ως χαρακτηριστικά και ενδεικτικά παραδείγματα μπορούν να αναφερθούν οι περιπτώσεις της Κίνας, δηλαδή της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο, που αντιπροσωπεύεται με 3,66% των ψήφων, της Ρωσίας με 2,69%, της Βραζιλίας με 1,38%, της Ινδίας με 1,88% κ.λπ. Πριν από μερικά χρόνια, συζητήθηκαν, υποστηρίχθηκαν και αποφασίσθηκαν αλλαγές στην κατανομή των ψήφων για δικαιότερη εκπροσώπηση των πραγματικά μεγάλων ή αναδυόμενων οικονομικών δυνάμεων, αλλά αγνοήθηκαν και δεν εφαρμόσθηκαν.
Ως συνέπεια αυτής της κατάστασης στους κόλπους του ΔΝΤ, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική συμφώνησαν αρχικά να ιδρύσουν δύο σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς, τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NDB) και το Ταμείο Επικουρικότητας Εκτάκτων Αναγκών (CRA), ως ανταγωνιστικούς οικονομικούς σχηματισμούς απέναντι στην Παγκόσμια Τράπεζα και στο ΔΝΤ. Στη συνέχεια, δημιούργησαν τους BRICS, μια ισχυρή οικονομική συμμαχία των συγκεκριμένων πέντε μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, που θα λειτουργεί ισότιμα μεταξύ των μελών της και ουσιαστικά αποσκοπεί στην αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία. Από την πλευρά τους οι Αμερικανοί, αφού κατάφεραν να παρακάμψουν τη δομημένη από τα Ηνωμένα Έθνη και το διεθνές δίκαιο παγκόσμια τάξη πραγμάτων, άρχισαν να εφαρμόζουν σχεδιασμένες πιεστικές οικονομικές κυρώσεις επί χωρών, που τους δημιουργούν προβλήματα ή εμπόδια στην υλοποίηση των οικονομικών και όχι μόνο επιδιώξεών τους.
Ουσιαστικά και πρακτικά, λοιπόν, οι ΗΠΑ, αντιλαμβανόμενες απέναντι τους την ισχυρή οικονομική παρουσία των BRICS, που αντιπροσωπεύουν το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ, προεξοφλείται ότι θα χρησιμοποιήσουν ποικιλοτρόπως και απροκάλυπτα το ΔΝΤ, ως βασικό όπλο, στον μάλλον κηρυχθέντα οικονομικό πόλεμο με τις χώρες που δεν χρησιμοποιούν το αμερικανικό δολάριο στον τομέα του εξωτερικού εμπορίου, αλλά νόμισμα που δεν έχει αυτό ως βάση του. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση που οι ΗΠΑ έχουν την οποιαδήποτε πολιτική ή στρατιωτική διένεξη με μία χώρα ή αν κάποια χώρα δεν είναι μέρος της ζώνης επιρροής του αμερικανικού δολαρίου, τότε το ΔΝΤ δεν θα ενεργεί και δεν θα ενδιαφέρεται για την είσπραξη και αποπληρωμή χρεών προς τη συγκεκριμένη χώρα, στοχοποιώντας ουσιαστικά τη Ρωσία και κατ’ επέκταση την Κίνα και τις άλλες χώρες-μέλη των BRICS.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η κάλυψη που φαίνεται να παρέχει το ΔΝΤ στην Ουκρανία, η οποία αδυνατεί και ούτε φέρεται διατιθεμένη να αποπληρώσει το τρέχον χρέος της προς τη Ρωσία, ύψους 3 δισ. δολαρίων, προβάλλοντας τον αστείο ισχυρισμό ότι αποσκοπεί στη στήριξη χωρών που αδυνατούν να εκπληρώσουν υποχρεώσεις απέναντι σε δανειστές τους και εφαρμόζοντας διαφορετικά μέτρα και σταθμά, αν συγκριθεί με την αμείλικτη στάση του προς άλλες χώρες και βεβαίως προς την Ελλάδα.
Γενική είναι η εντύπωση, σε συνδυασμό με πολλά άλλα θέματα και γεγονότα, ότι όχι απλώς βιώνουμε κλίμα ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, αλλά έχει ήδη αρχίσει παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος.
(ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-28/01/2016)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.