του Στέλιου Παπαθεμελή*
Tο πολιτικό μας προσωπικό είναι τρελαμένο και απορροφημένο στα μνημονιακά προαπαιτούμενα. Δυστυχώς, και σε αυτό το πεδίο χωρίς ιδιαίτερη επίδοση. Την ίδια όμως ώρα στο γεωπολιτικό πεδίο συμβαίνουν σημεία και τέρατα περίπου ερήμην της Ελλάδος, πάντως δε χωρίς δραστική παρουσία της.
Ύπουλα, σχεδόν ανεπαισθήτως, ο εν εκρήξει γερμανικός ηγεμονισμός εγκαινίασε το 2014 τη λεγόμενη... «Διαδικασία Βερολίνου», εργαλείο κατασκευής ιδιόκτητης σφαίρας επιρροής στα Δυτικά Βαλκάνια. Εμάς μας απέκλεισαν και από την προηγούμενη Α' Σύνοδο, όπου όμως συμμετείχαν άλλες... βαλκανικές χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία) και από την πρόσφατη Β' Σύνοδο της Βιέννης, όπου παρακάθισαν Σλοβενία και Κροατία - εξίσου... βαλκανικές!
Το πράγμα θα ήταν ιλαρό, αν δεν ήταν καταχθόνιο και υπονομευτικό των εθνικών μας συμφερόντων. Οι προσανατολισμοί, οι προθέσεις και οι μεθοδεύσεις του νέου οργάνου που ξεκίνησε υποδεχόμενο το βορεινό προτεκτοράτο ως «Μακεδονία» αποτυπώνονται σε επίσημη έκθεση με τον ηχηρό τίτλο: «Αφαιρώντας τα εμπόδια από την ένταξη στην ΕΕ - Διμερείς διαφορές στα Δυτικά Βαλκάνια». Επισήμως, εννοείται ότι διανύουμε φάση απόλυτης απαγόρευσης πάσης διεύρυνσης. Αλλά εδώ μπαίνει από το παράθυρο «διαδικασία εκτός θεσμικού πλαισίου»!
Αν όντως «έχουν γνώσιν οι φύλακες» των τεκταινομένων, οφείλουν στο ΥΠΕΞ να το δείξουν δυναμικά.
Η ιστορική ρήση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο» τείνει εσχάτως να αντικατασταθεί από το «υπάρχουν εκτελεστές στο Βερολίνο», αφού κάθε τόσο μας σερβίρεται κι ένα καινούριο made in Germany ανθελληνικό προϊόν, με τελευταίο το απαίσιο «κοινές περιπολίες στο Αιγαίο» με τους Τούρκους!
Δεν θα παραδώσουμε την κυριαρχία μας στον νεοσουλτάνο. Εκεί όμως οδηγεί η απόφαση της Κομισιόν, που προορίζει το τουρκικό Λιμενικό Σώμα να εκτελεί περιπολίες, επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο και (δήθεν) αναχαίτιση δουλεμπορικών σκαφών, αρμοδιότητες που με αποφάσεις ICAO και ΙΜΟ ανήκουν αποκλειστικά στην Ελλάδα. Οι κοινές περιπολίες ισούνται με πονηρό τέχνασμα σε βάρος μας. Αν η Άγκυρα φυλάσσει τα σύνορά της και κλείσει τα περάσματα των δουλεμπόρων, το πρόβλημα δεν θα υφίσταται. Αλλά η Τουρκία και παράγει και συγκαλύπτει τους δουλεμπόρους.
Το χρέος είναι, ασφαλώς, βρόχος στους πνεύμονές μας, αλλά η γεωπολιτική απειλή είναι διαστάσεων εθνικού μηδενισμού. Επείγει αναθεώρηση της Συνθήκης Δουβλίνο II και εφαρμογή της Συμφωνίας Επανεισδοχής ΕΕ - Τουρκίας. Είναι στις συνήθειες της γείτονος να υπογράφει μεν, αλλά να μην τηρεί (σχεδόν) ποτέ τις συμφωνίες. Ελπίζουμε οι «κουτόφραγκοι» να αρνηθούν τελικά βίζα σε πάντα Τούρκο και να αποκρούσουν το μπόνους του 1 δις ευρώ στον «σουλτάνο» για συμφωνία που δεν θα τηρήσει.
0ι εχθροί καραδοκούν
Η Άγκυρα μετατρέπει σε διαπραγματευτικό εφεύρημα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα των προσφύγων και λαθρομεταναστών, αξιώνοντας πανάκριβα ευρω-ανταλλάγματα. Βαρύ ατόπημά μας το άνοιγμα των συνόρων προς πάντα αιτούμενο πραγματικό ή προσχηματικό άσυλο. Εγκυμονεί άμεσο κίνδυνο απώλειας εθνικού ελέγχου των θαλάσσιων συνόρων μας και κατρακύλας μας σε συνδιαχείριση - συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, καραμέλα προσφιλέστατη στους ξένους.
Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους πρόσφυγες. Η Τουρκία όμως μπορεί να δεχτεί. Έχει πολλαπλάσια ευχέρεια. Η Γερμανίδα καγκελάριος θυμήθηκε προ ημερών -για το συμφέρον της βέβαια- ότι Ελλάδα και Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Πού 'ν'το, να' το, το... ΝΑΤΟ. Τι σόι συμμαχία είναι αυτή, που δεν προστατεύει ένα μέλος της (Ελλάδα) από κατά συρροή και κατά σύστημα επιθέσεις άλλου μέλους της (Τουρκία); Δεν ντρέπονται οι μεγαλόσχημοι της Συμμαχίας; Πότε επιτέλους θα τροποποιήσουν το κακόφημο άρθρο 5 και θα επιβάλουν την αμοιβαία συνδρομή για οποθενδήποτε προερχομένη επίθεση;
Στην Κύπρο, «τη θαλασσοφίλητη», ο Μουσταφά Ακιντζί είναι «τουρκότερος» του Ερντογάν. Κηδεμονεύστε τον δικό μας πριν να είναι πολύ αργά. Οι εχθροί καραδοκούν και όχι μόνον, προελαύνουν: ο υποθαλάσσιος υδραγωγός που εγκαινίασε ο Ερντογάν, μήκους 80 χιλιομέτρων και βάθους 250 μέτρων υπό τη θάλασσα, θα μεταφέρει από τη Μερσίνα στα Κατεχόμενα 75 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Πρόκειται για άτυπη μεν, πλην «στρατηγική ένωση Τουρκίας - Κατεχομένων» (εκτενέστερα, βλ. Α. Λυκαύγης, Τα Νέα. 12/10/15).
«Ήρθαν / ντυμένοι / φίλοι / αμέτρητες φορές οι εχθροί μου / το παμπάλαιο χώμα πατώντας» (Οδυσσέας Ελύτης). Τους ξέρουμε... Ευελπιστούμε να ισχύσει και τώρα η βεβαιότητα του ποιητή: «Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους»!
Με μια ευήθη, αυτοκτονική κίνηση, στρώσαμε χαλί στην Αλβανία να μπει στην Ευρώπη. Καλά να πάθουμε! Τώρα (και ανέκαθεν) ο ευεργετηθείς πρώην ρακένδυτος και ήδη ζάπλουτος Έντι Ράμα (περιουσία 200 εκατ. ευρώ), στήνει με τον άλλο «φίλο» μας, τον Τζορτζ Σόρος, γεωτρύπανα δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα με δυνατότητα άντλησης ή, τουλάχιστον, αποδυνάμωσης των γειτνιαζόντων ελληνικών κοιτασμάτων. Θα αποτρέψουμε ή, επιτέλους, θα καταγγείλουμε το έγκλημα;
Και χωρίς, ωστόσο, απάντηση... «Γη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, - εκεί που πάει να σκύψει / με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο,/Να τη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει / και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου» (Γιάννης Ρίτσος).
* Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης.
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-23-29/10/2015)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.