Το στρατηγικής σημασίας πάρκο (950.000 τ.μ) που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης της γείτονος, αλλά και θα την καταστήσει ευρωπαϊκό κέντρο έρευνας.
Από τον Μάνο Ηλιάδη
Το επικείμενο άνοιγμα του Τεχνολογικού Πάρκου Κωνσταντινουπόλεως (αναμένεται να ανοίγει εντός του θέρους) αποτελεί τη χαρακτηριστικότερη ένδειξη της επάρκειας της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας και μία άριστη ευκαιρία για σύγκριση της με τη διαχρονική ανεπάρκεια, τον ερασιτεχνισμό, την παντελή έλλειψη ικανοτήτων σε όλα τα επίπεδα και την αδυναμία προγραμματισμού σε χρονικό ορίζοντα άνω του έτους της δικής μας...
Μέσα σε λιγότερο από 15 χρόνια από την οικονομική της κρίση και την υπαγωγή της στο ΛΝΤ, και μόλις 10 χρόνια υπό την ηγεσία του Ερντογάν, η Τουρκία κατάφερε όχι μόνο να δημιουργήσει μία δυναμική οικονομία και μία εξωστρεφή βιομηχανία, αλλά και να αυξήσει το ΑΕΠ της» σε επίπεδα που ξεπερνούν πλέον το τετραπλάσιο του δικού μας.
Από τους γνωστούς παράγοντές που συνετέλεσαν σε αυτή την σημαντική πρόοδο, δύο είναι αυτοί που αξίζει να προβληθούν ιδιαίτερα. Ο πρώτος είναι ο μακροπρόθεσμος προγραμματισμός και η επιμονή στην τήρηση του και ο δεύτερος είναι η έμφαση στην έρευνα και την ανάπτυξη και κυρίως στην απόκτηση τεχνολογίας σε όλους τους τομείς.
Η μελέτη
Όπως ανέφερε ο Χρ. Μηνάγιας στο εξαιρετικό του βιβλίο για τη «Γεωπολιτική Στρατηγική και τη Στρατιωτική Ισχύ της Τουρκίας», τον Δεκέμβριο του 2000, η τότε τουρκική κυβέρνηση (πριν αναλάβει ο Ερντογάν) ανέθεσε στο Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών TUBITAK) τη σύνταξη μίας μελέτης με τίτλο «Visyon 2023» (Όραμα 2023) για τον καθορισμό μίας νέας στρατηγικής στον τομέα των επιστημών και της τεχνολογίας, το οποίο θα έπρεπε να εφαρμοσθεί προκειμένου μέχρι το 2023 (100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας) να έχουν υλοποιηθεί οι στόχοι που προέβλεπε η μελέτη, μεταξύ των οποίων ήταν η αντιμετώπιση όλων των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών αναγκών και η ανάπτυξη στο μέγιστον δυνατόν των επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων της χώρας.
Και ήταν η εφαρμογή αυτής της στρατηγικής που προέβλεπε η μελέτη ένα στέρεο και καλά σχεδιασμένο οικοδόμημα της σύγχρονης τουρκικής αντιλήψεως για τη συμβολή της επιστήμης και των τεχνολογιών στην ανάπτυξη της χώρας, που έφερε τα αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα.
Μία όψη της παραπάνω εμφάσεως στην έρευνα μας δίδει ο αριθμός των ερευνητών που χρησιμοποιούσε το TUBITAK: το 2003 ανερχόταν στον ήδη εντυπωσιακό αριθμό των 2.525 επιστημόνων, το 2008 ανερχόταν σε 3.402 επιστήμονες, ενώ -σύμφωνα με τον τότε προγραμματισμό- ο αριθμόν αυτός θα ανερχόταν το 2011 σε 5.116 άτομα και το 2012 σε 5.886 άτομα!
Ανάλογη ήταν και η διάθεση των κονδυλίων για την έρευνα, αναφέρει ο Χρ. Μηνάγιας, τα οποία από 589.145.000 δολάρια το 2006 ανήλθαν σε 1,19 δισ. (1.189.900.000) δολάρια το 2011.
Σημ.: Στα κονδύλια αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα ίδια κονδύλια που επένδυσαν στην έρευνα και την ανάπτυξη οι πολεμικές βιομηχανίες της χώρας.
Από τα στοιχεία που έγιναν γνωστά για το Τεχνολογικό Πάρκο της Κωνσταντινουπόλεως εκτιμάται ότι αποτελεί το επιστέγασμα όλου αυτού του σχεδίου, με ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά τέτοια που θα προσδώσουν σύντομα ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση στην ανάπτυξη της Τουρκίας.
Η έκταση που διατίθεται γι΄αυτό είναι πλησίον του δεύτερου αερολιμένα της Κωνσταντινουπόλεως (Subiha Gokcen), ανέρχεται σε 950.000 τ.μ. στεγασμένου χώρου, θα απασχολεί 30.000 άτομα και σχεδιάζεται να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά πάρκα της Ευρώπης.
Μετά την ολοκλήρωση του, σε 8-10 χρόνια, αναμένεται να δημιουργεί εργασίες στον τομέα της άμυνας και του εμπορίου της τάξεως των 10 δισ. δολαρίων ετησίως.
Σκοπός της δημιουργίας του είναι να φέρει σε επαφή εταιρίες και πανεπιστήμια, με στόχους στρατηγικούς τομείς, όπως η αεροπορία, η ναυτιλία, τα ηλεκτρονικά, οι τεχνολογίες πληροφορικής, η νανοτεχνολογία, η ενέργεια, η αυτοκινητοβιομηχανία, η βιοτεχνολογία, τα συστήματα αυτοματισμού και οι ρομποτικές τεχνολογίες.
Προτεραιότητα
Ο τομέας της άμυνας και των αμυντικών τεχνολογιών αποτελεί στόχο προτεραιότητας. Κατά την ολοκλήρωση κατασκευής του το Πάρκο θα διαθέτει, εκτός των άλλων, και ένα μουσείο τεχνολογίας, ένα διαστημικό κέντρο, ένα κέντρο αστρονομίας και ένα ειδικό σχολείο προσχολικής εκπαιδεύσεως για παιδιά με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ευφυΐα.
Ένα κύριο χαρακτηριστικό του Πάρκου είναι ότι δεν ανήκει σε κανένα πανεπιστήμιο, όπως άλλα, καθώς οι μέτοχοι του είναι το υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας (45%), το Επιμελητήριο της Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο περιλαμβάνει άνω των 300.000 εταιρίες (με ποσοστό συμμετοχής 40%), η Υπηρεσία Διαχειρίσεως Αεροδρομίων και Αεροπορικών Εργασιών (13%), το Εμπορικό Πανεπιστήμιο που ανήκει στο Επιμελητήριο της Κωνσταντινουπόλεως (1%) και π κρατική εταιρία αναπτύξεως αμυντικού λογισμικού και μηχανικής STM (1%).
Η όλη επένδυση, η οποία θα ολοκληρωθεί οε περίοδο 12-15 ετών, θα ανέρχεται σε τέσσερα δισ. δολάρια.
Μέχρι στιγμής έχουν υπογραφεί συμβόλαια με άνω των 100 εταιρίες, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά, δεδομένου ότι μόνο οι διεθνείς εταιρίες που έχουν ως έδρα τους την Κωνσταντινούπολη (και αποτελούν έναν σημαντικό στόχο των δημιουργών του Πάρκου) είναι πάνω από 1.000.
Το κίνητρα για τις εταιρίες
Τα κίνητρα για συμμετοχή τουρκικών αλλά και ξένων εταιριών είναι ευθέως… δυσανάλογα με τα αντίστοιχα στη χώρα μας. Όλες οι εταιρίες που θα ασχολούνται με την έρευνα και την ανάπτυξη θα απαλλάσσονται από φόρο εταιριών και φόρο εισοδήματος, οι εταιρίες αναπτύξεως λογισμικού θα απαλλάσσονται και από τον ΦΠΑ, τα λειτουργικά έξοδα των εταιριών, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, θα είναι ιδιαίτερα χαμηλά με την παροχή σημαντικών εκπτώσεων και ακόμη οι εγχώριες και ξένες εταιρίες που θα εγκατασταθούν στο Πάρκο θα απολαμβάνουν συμβουλευτικές υπηρεσίες που θα παρέχονται δωρεάν.
Η (απογοητευτική) σύγκριση με την Ελλάδα
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να επισημάνει κανείς την τεράστια σημασία του συγκεκριμένου έργου στην περαιτέρω ανάπτυξη της Τουρκίας. Μπορεί, όμως, να δει κανείς με αυτήν την ευκαιρία τη διαχρονική ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να συλλάβει, να προγραμματίσει και κυρίως να υλοποιήσει έργα αυτής της εκτάσεως και μακράς πνοής. Μίας ηγεσίας που χρειάστηκε δεκαετίες για να υλοποιήσει ένα μετρό ή για να μεταφέρει (και δη με τον τρόπο και κυρίως με τους όρους που το έπραξε) τον Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα και τόσα άλλα, ενώ -σημειωτέον- αμφιβάλλει κανείς εάν υλοποιήθηκε ένα έργο χωρίς να συνοδεύεται από φήμες για κάποιο σκάνδαλο.
Στις περιπτώσεις που δεν υπήρχαν ευκαιρίες για κάτι τέτοιο και δη «για κάτι στα γρήγορα», υπήρξε πλήρης αδιαφορία και αδράνεια. Αρκεί να αναφερθεί το παράδειγμα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, που από ιδιαίτερα δυναμική και πολλά υποσχόμενη τις δεκαετίες του '70 και του '80 οι πολιτικές ηγεσίες κατάφεραν να τη διαλύσουν τελείως μέσα στην τελευταία δεκαετία και μάλιστα μέσα από αμέτρητες διθυραμβικές εξαγγελίες περί σχεδίων και προγραμμάτων εκσυγχρονισμού και αναπτύξεώς της, τόσο προεκλογικώς και μέσα στη Βουλή όσο και με υποσχέσεις προς τους δύσμοιρους εργαζομένους.
Σε έναν σχετικό με αυτά διάλογο που άκουσα προσφάτως σε φιλική παρέα ένας από τα μέλη της βρήκε την εξήγηση στο γεγονός ότι κανείς από αυτούς που αποτέλεσαν την πολιτική ηγεσία (με ελάχιστες φυσικά εξαιρέσεις) δεν έχει ένσημα από εργασία στον απαιτητικό ιδιωτικό τομέα. Ξέρετε ποια ήταν η απάντηση από τον επόμενο; Γιατί, υπήρχε περίπτωση να προσλάβει κανέναν απ' αυτούς ένας ιδιώτης επιχειρηματίας στη δουλειά του;
(Κυρ. Δημοκρατία- Κυριακή 19 Μαΐου 2013)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.