Η θεομηνία στις ΗΠΑ και το πρόβλημα της Ελλάδας
Στον Παράδεισο ζούμε και δεν το έχουμε καταλάβει» απεφάνθη ο Περικλής, κατεβάζοντας μια γουλιά σκέτου ελληνικού καφέ και ρουφώντας ένα στριφτό τσιγαράκι. «Στον παράδεισο και δεν τον εκτιμήσαμε» συνέχισε, αναφερόμενος στον φοβερό ανεμοστρόβιλο που ξεθεμέλιωσε ολόκληρη περιοχή στην Οκλαχόμα. «Ανεμοστρόβιλοι, τυφώνες, μουσώνες, ρουφήχτρες, θηρία, κόμπρες, κροκόδειλοι, κατολισθήσεις, πλημμύρες, ένα σωρό καταστροφές και θεομηνίες παραμονεύουν όπου και να πας. Κι έρχεσαι στην Ελλαδίτσα κι απολαμβάνεις τα ...μπάνια σου σε μια θάλασσα ήσυχη, πηγαίνεις τις εκδρομές σου χωρίς να κινδυνεύεις, μπορείς να ψαρέψεις, να κυνηγήσεις, να κάνεις ράφτινγκ, να παίξεις γκολφ, να χαρείς νησιά και βουνοκορφές» συνέχισε ο φίλος, παλιός ναυτικός, που έχει γυρίσει τη Γη ολάκερη.
«Πας για μπάνιο στα ξωτικά νησιά και στα 30 μέτρα απ' την ακτή έχουνε σύρματα αγκαθωτά, για να μην περάσουνε οι καρχαρίες και σε κάνουνε μια μπουκιά. Πας να βάλεις το χέρι σου στα νερά του ποταμού στην Μπραζίλια και σου λέει ο τιμονιέρης της βάρκας "βάλ'το μέσα, θα στο βουτήξει ο αλιγάτορας , πας να ρίξεις τις βουτιές σου στις ατέλειωτες παραλίες της Αυστραλίας και βλέπεις την πινακίδα "επικίνδυνα νερά- καρχαρίες. Εδώ, μια φορά, στο Νέο Ικόνιο, έφαγε καρχαρίας άνθρωπο πριν από 58 χρόνια κι ακόμα το γράφουνε καμιά φορά οι δημοσιογράφοι όταν το θυμηθούνε.
Στον παράδεισο ζούμε, ρε παιδιά. Δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω μας;» Συμφωνήσαμε στα περί «Παραδείσου», αλλά ο Αντρέας είχε τον αντίλογο έτοιμο. «Εντάξει, παράδεισος είναι η Ελλάδα, αλλά καταντήσαμε πρωτόπλαστοι, αφού φεύγουμε διωγμένοι κατά χιλιάδες. Στρατιές μαζεύονται στα γραφεία μετανάστευσης, τα καλύτερα μυαλά μας, μορφωμένα παιδιά, με χαρτιά και σφραγίδες γνώσεων, μεταναστεύουν. Τι να τόνε κάνεις τον Παράδεισο όταν δεν μπορείς να ζήσεις σ' αυτόν;» Ο Περικλής παράγγειλε κι ένα τσιπουράκι (ξεροσφύρι, εννοείται) και έκλεισε την εισήγησή του. «Ναι, παράδεισος είμαστε και επιμένω. Αλλιώς δεν θα έτρεχαν να παραβγούνε μεταξύ τους οι ξένοι για το ποιος θα πρωτοπάρει κομμάτι από την πατρίδα μας. Το πρόβλημα είναι δικό μας. Ναι, να νοικιάζουμε κάποιες γωνιές αυτής της Εδέμ, αλλά να μην τις χαρίζουμε στους ξένους. Να τους αφήνουμε να χαρούνε τις ομορφιές μας, αλλά να κάνουμε την πατρίδα ασφαλή και δυνατή, κρατώντας μακριά τους κινδύνους και τους πειρασμούς. Να πεινάσουμε, αν χρειαστεί, να ματώσουμε και πάλι, αλλά να αξιοποιήσουμε το καλύτερο κομμάτι της Ευρώπης που μας έδωσε ο Θεός. Στον Παράδεισο ζούμε, αλλά δεν το έχουμε εκτιμήσει όσο πρέπει. Όταν το καταλάβουμε, τότε θ' αγωνιστούμε και δεν θα μας τον πάρουν» κατέληξε. Στην τηλεόραση βλέπαμε σκηνές από τη βιβλική καταστροφή στην Οκλαχόμα. Ναι, στον Παράδεισο ζούμε, αλλά το μήλο το δαγκώνουμε κάθε τόσο σαν κορόιδα...
Η ΑΚΙΣ
(Εφ. Δημοκρατία 23/05/2013)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.