■ «ΝΑΥΜΑΧΙΑ» ΜΕ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ.
■ Είναι πλέον σαφές ότι οι αμυντικές δαπάνες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας παρουσιάζουν πάλι ένα αυξανόμενο άνοιγμα υπέρ της Γείτονος.
■ Η κρίση αποτελεί μια ευκαιρία να αναληφθούν τώρα οι απαραίτητες πρωτοβουλίες εξορθολογισμού και επανα-σχεδιασμού των προτεραιοτήτων.
ΣΕ ΠΛΗΡΗ ανατροπή της ισορροπίας ναυτικών δυνάμεων στο Αιγαίο οδηγούμαστε τάχιστα καθώς π Ελλάδα παραμένει εγκλωβισμένη στα δίχτυα της οικονομικής κρίσης και στην αδυναμία χειρισμού των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο ελληνικός ναυπηγοεπισκευαστικός τομέας...
Την ίδια στιγμή η Τουρκία εξοπλίζεται με ταχύτατους ρυθμούς, εξελισσόμενη σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη με ταυτόχρονη ενίσχυση της αμυντικής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης της. Με την ολοκλήρωση του προγράμματος ναυπήγησης των 8 κορβετών την περίοδο 2015-20, η Τουρκία ανακοίνωσε ότι θα υλοποιήσει άλλο ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα για την κατασκευή 8 φρεγατών συνολικού προϋπολογισμού 7 δισ. δολαρίων. Η σχετική παραγγελία θα δοθεί στα εγχώρια ναυπηγεία, τα οποία θα συνεργαστούν με μία από τις προεπιλεγμένες διεθνείς αμυντικές βιομηχανίες: την αμερικανική Λόκχιντ Μάρτιν, τη βρετανική Bae, την ισπανική Νοβάρτια, οι οποίες θα παρέχουν την απαιτούμενη τεχνογνωσία σε ό,τι αφορά το οπλικό σύστημα και τα ηλεκτρονικά, ενώ το αντιαεροπορικό ραντάρ θα αναπτυχθεί από την εγχώρια βιομηχανία (ΑΣΕΛΣΑΝ).
ΕΙΝΑΙ ΔΕ χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία θεωρεί ότι αυτό το πρόγραμμα θα είναι και το τελευταίο που θα απαιτήσει ξένη συμμετοχή. Στο μέλλον όλα τα βασικά προγράμματα θα αναπτύσσονται και θα εκτελούνται από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Η Διεύθυνση Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι οι αντιαεροπορικά φρεγάτες απαιτούνται για την άμυνα ενάντια σε όπλα που εκτοξεύονται από αεροσκάφη ή από άλλες πλατφόρμες, καθώς και για την υποστήριξη σε θέματα διοίκησης και ελέγχου, την έγκαιρη προ ειδοποίηση και αναγνώριση, τον πόλεμο επιφάνειας, τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο...
Το νέο ναυπηγικό πρόγραμμα, σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Άγκυρας, θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το 2023, για να συμπέσει με την 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Τα δύο μεγάλα ναυπηγικά προγράμματα της Τουρκίας θέτουν ευθέως το ερώτημα πως θα ανταποκριθεί η Ελλάδα στις αυξημένες απαιτήσεις ασφάλειας λόγω κυρίως της πιθανής εύρεσης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου νότια της Κρήτης.
Είναι πλέον σαφές ότι οι αμυντικές δαπάνες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας παρουσιάζουν πάλι ένα αυξανόμενο άνοιγμα υπέρ της Τουρκίας, κυρίως μετά το 2009 λόγω της οικονομικής κρίσης. Η διαπίστωση αυτή θέτει ένα κρίσιμο θέμα για την Ελλάδα. Θα μπορέσει το υπουργείο Άμυνας να διαμόρφωσει ένα δυναμικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων με κατεύθυνση την καλύτερη αξιοποίηση των υφιστάμενων περιορισμένων πόρων ή θα συνεχιστεί η πολιτική της σταδιακής απονέκρωσης βασικών λειτουργιών που υποσκάπτουν την επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων;
Σχεδιασμός. Η κρίση αποτελεί μια ευκαιρία να αναληφθούν τώρα οι απαραίτητες πρωτοβουλίες εξορθολογισμού και επανασχεδιασμού των προτεραιοτήτων. Ενώ ο σχεδιασμός είναι απαραίτητος, η σωστή εφαρμογή του προγράμματος καθίσταται επιτακτική, γιατί στο πρόσφατο παρελθόν πολλές αποφάσεις έμειναν στα χαρτιά. Και αυτό το πληρώνει σήμερα το ανθρώπινο δυναμικό με μειώσεις μισθών και παροχών.
Σε αντίθεση με την Τουρκία, οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες επί μακρόν βρίσκονταν σε στασιμότητα, με αποτέλεσμα τώρα να είναι αντιμέτωπες με την κατάρρευση και την άμεση συρρίκνωση χωρίς δυνατότητες στήριξης με τον παραδοσιακό τρόπο των παραγγελιών και των απευθείας αναθέσεων. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις πλέον δεν μπορούν να παραγγείλουν ούτε «βίδα»…
Οι παρεμβάσεις από την ΕΕ.
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο τραγική εξαιτίας των παρεμβάσεων και των αλλαγών που γίνονται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα εκκρεμεί απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για πλήρη αποσαφήνιση του εθνικού σχεδιασμού σε σχέση με το νέο καθεστώς λειτουργίας, καθώς και τη μέθοδο ιδιωτικοποίησης και ειδικότερα τον διαχωρισμό του παραγωγικού από το μη παραγωγικό τμήμα της επιχείρησης.
Η περαιτέρω καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει σε καταγγελία στις αρχές του 2013 για κρατικές ενισχύσεις προς την ΕΑΣ, με αποτέλεσμα να καταστεί πλέον δυσχερής η ιδιωτικοποίηση της, αλλά και να οδηγηθεί σι πλήρες χρηματοοικονομικό αδιέξοδο. Ίδια ιστορία είχε επαναληφθεί και με τα ΕΝΑΕ (Ναυπηγεία Σκαραμαγκά).
ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
■ Η κυβέρνηση θα πρέπει να επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό και, εάν κρίνει σκόπιμο, να ενθαρρύνει την ενσωμάτωση των εγχώριων βιομηχανιών στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία.
Χρόνος πλέον δεν υπάρχει, όπως επισημαίνουν παράγοντες της εγχώριας κρατικής αμυντικής βιομηχανίας. Απαιτείται συστηματική προετοιμασία και άμεσες κινήσεις για να αποτραπεί το ενδεχόμενο περαιτέρω συρρίκνωσης του κλάδου, σε βαθμό μάλιστα που να απειλείται η ελάχιστη υποστήριξη της αμυντικής ικανότητας της χώρας.
Η Ε.Ε θέτει με επιτακτικό τρόπο την πλήρη ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς στον τομέα της άμυνας. Σε πρόσφατη Ανακοίνωση της Επιτροπής για τη βιομηχανική πολιτική (Οκτώβριος 2012) αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «Παρά την εφαρμογή του πακέτου Άμυνας, ο τομέας της άμυνας εξακολουθεί να διατηρεί μια έντονα εθνική διάσταση και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να επωφεληθεί από τις οικονομίες κλίμακας που είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την κερδοφορία! Η Ομάδα Δράσης (Task Forse) για την Άμυνα συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για τη δημιουργία αμυντικής βιομηχανίας με ηγετική θέση στον κόσμο που θα είναι ανταγωνιστική τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης».
Εδώ και έναν περίπου χρόνο η ειδική Ομάδα Δράσης έχει επικεντρωθεί στο θέμα της εφαρμογής των Οδηγιών για την Εσωτερική Αγορά στον αμυντικό τομέα σε μια προσπάθεια περιορισμού των παρεκκλίσεων από τον ανταγωνισμό. Χρόνος πλέον δεν υπάρχει, όπως επισημαίνουν παράγοντες της εγχώριας κρατικής αμυντικής βιομηχανίας. Απαιτείται συστηματική προετοιμασία και άμεσες κινήσεις για να αποτραπεί το ενδεχόμενο περαιτέρω συρρίκνωσης του κλάδου, σε βαθμό μάλιστα που να απειλείται η ελάχιστη υποστήριξη της αμυντικής ικανότητας της χώρας. Επειδή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτή την περίοδο, αναθερμαίνονται τα σενάρια συγχωνεύσεων εξαγορών και συνεργασιών, καλό θα ήταν αυτήν τη φορά να επιδιώξει με συστηματικό τρόπο η κυβέρνηση να επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό τους και, εάν κρίνει σκόπιμο, να ενθαρρύνει την ενσωμάτωση των εγχώριων βιομηχανιών στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Διαφορετικά, θα είναι παντελώς αδύναμες να συμμετάσχουν στην επόμενη φάση των εξοπλισμών.
ΣΥΓΚΡΙΣΗ - ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Από τη σύγκριση των ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας προκύπτει τουρκική υπεροχή σε αριθμό σύγχρονων υποβρυχίων 1,28 φορές, σε αριθμό φρεγατών 2 φορές, σε τορπιλοπυραυλάκατους 1,14 φορές, σε περιπολικά κάθε τύπου 2,38 φορές, σε σκάφη ναρκοπολέμου 1,87 φορές και σε τόνους πλοίων αμφιβίων επιχειρήσεων 1,16 φορές. Επίσης η τουρκική υπεροχή σε αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας είναι σχεδόν απόλυτη. Αντίθετα σημειώνεται μικρή ελληνική υπεροχή σε αντιτορπιλικά, ενώ η ελληνική υπεροχή σε τορπιλάκατους είναι 5:1 και σε κορβέτες απόλυτη. Όμως η τουρκική υπεροχή σε φρεγάτες αποτελεί απειλή για τις ναυτικές μας δυνάμεις.
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ
(ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ-16/12/2012)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.