Αν η παγκόσμια κοινότητα είχε έστω μία αμφιβολία ότι το θέατρο γεννήθηκε στην Ελλάδα, τη διέλυσε η πασοκάρα.
Τα γραπτά μένουν, αλλά δεν έχουν ανάσες, χρωματισμούς φωνής, ανεβάσματα και κατεβάσματα έντασης, τραβήγματα των καταλήξεων των λέξεων και παύσεις ένεκα προσποιητού ή αυθεντικού λυγμού. Ο προφορικός λόγος έχει απ' όλα. Αναστεναγμούς, λυγμούς, σεκλέτια, πνιγμένα χάχανα, όρκους με κραυγές, μισές σιωπές και παύσεις γεμάτες νόημα. Πάνω απ' όλα ο...
προφορικός λόγος έχει σοσιαλισμό που σπαρταράει και στέλνει στο ταμείο τους κερδοσκόπους των CDS που υποτίθεται ότι πολέμησε. Μέγας διδάσκαλος του προφορικού λόγου ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου.
προφορικός λόγος έχει σοσιαλισμό που σπαρταράει και στέλνει στο ταμείο τους κερδοσκόπους των CDS που υποτίθεται ότι πολέμησε. Μέγας διδάσκαλος του προφορικού λόγου ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου.
Στην Εθνική Συνδιάσκεψη του Κινήματος πήρε τις ταυτότητες απ' όλο τον κόσμο που πρωταγωνιστεί σε θέατρο, τιβί και σινεμά κι έφυγε. Η παράσταση «Πώς έσωσα την πατρίδα και συνέτριψα την αντίδραση», που ανέβηκε στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, έσπασε ταμεία. Κυριολεκτικά. Ούτε ένα ταμείο δεν έμεινε όρθιο -πλην των διεθνών κερδοσκόπων- από το πέρασμα του ΓΑΠ στο πηδάλιο του Τιτανικού της πράσινης ανάπτυξης. Μόνο ένα τέρας της υποκριτικής θα μπορούσε να αντεπεξέλθει σ' έναν τόσο δύσκολο ρόλο. Δεν είναι λίγο να μιλάς για επιτυχία και προοπτική όταν σε απόσταση αναπνοής από την εξέδρα σου φουντάρουν οι καταχρεωμένοι Έλληνες.
Α' ανδρικός ρόλος
Εκεί όπου η ερμηνεία του ΓΑΠ απέσπασε χειροκροτήματα και εγκώμια κοινού και κριτικών ήταν το πατριωτικό κρεσέντο στο κλείσιμο της ομιλίας του, όπου ο αξεπέραστος ηθοποιός άφησε έναν λυγμό όταν αναφέρθηκε στην πατρίδα και τη σημαία μας: «Θέλω να ξέρετε, σύντροφοι και συντρόφισσες, ότι θα αγωνίζομαι πάντα για να μείνει όρθια η πατρίδα, να μη λυγίσει ποτέ. Και θα αγωνίζομαι κοντά σας, ακόμα πιο κοντά σας αυτή τη φορά.
Και θα έχω σίγουρα την ευκαιρία να δω να αλλάζει επιτέλους η Ελλάδα, στηριζόμενη στον δικό μας ιδρώτα, στα δικά μας πόδια. Όχι με δανεικά. Όπως διψάει κάθε Έλληνας και Ελληνίδα. Όπως απαιτεί κάθε Έλληνας της διασποράς, που ανατριχιάζει όταν ακούει τον εθνικό ύμνο και περηφανεύεται. Και ξέρει ο Έλληνας της διασποράς, που δακρύζει από περηφάνια μπροστά στην ελληνική σημαία, τι μπορεί να κάνουν ο Έλληνας και η Ελλάδα».
Μπορεί οι Έλληνες να θρηνούν που χάνουν έναν κολοσσό του δράματος, αλλά πανηγυρίζει η παγκόσμια κοινότητα. Με την ευχέρεια που τον διακρίνει στα αγγλικά, ο Γιώργος μας ανοίγει τα φτερά του για τη μητρόπολη του θεάματος: Το Χόλιγουντ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ
(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-12/3/2012)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.