Τι μαρτυρά η αντίδραση της Άγκυρας για την αναγνώριση στη Γαλλία της γενοκτονίας των Αρμενίων.
Έχουμε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν τους όρους κεμαλικός ρατσισμός, κεμαλικός φασισμός, ισλαμοφασισμός, αναφερόμενοι σε πολιτικές και φαινόμενα που παίρνουν θέση κατά καιρούς στην επικαιρότητα και δικαιολογούν τέτοιους χαρακτηρισμούς. Είναι αλήθεια ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν τυγχάνουν και μεγάλης αποδοχής από σοβαρή μερίδα της ελληνικής και ακόμα μεγαλύτερη της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Και αυτό γιατί ...η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν ένιωσε στο πετσί της τον τουρκικό φασισμό, τουλάχιστον μέχρι χώρα, αφού ο Οθωμανός Καρά Μουσταφά Πασά το 1683 απέτυχε να καταλάβει τη Βιέννη, αποτυχία που πλήρωσε με τη ζωή του, στην αγχόνη που στήθηκε γι' αυτόν στο Βελιγράδι. Ευκαιρία να πάρουν μια γεύση της τουρκικής βαρβαρότητας και του τουρκικού φασισμού οι Γάλλοι και οι λοιποί Ευρωπαίοι αποτέλεσε η ψηφοφορία που έγινε πρώτα στη γαλλική Βουλή και στη συνέχεια στη Γερουσία, για την έγκριση του νομοσχεδίου, σύμφωνα με το οποίο όποιος αρνείται την ύπαρξη γενοκτονίας που είναι ήδη αναγνωρισμένη από τη Γαλλία θα τιμωρείται με φυλάκιση ενός έτους και χρηματική ποινή 45.000 ευρώ. Για όσους θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος νόμος ανοίγει την πόρτα για απαγορεύσεις που θα περιορίσουν μελλοντικά την ελεύθερη έκφραση, παραθέτουμε την άποψη σύμφωνα με την οποία οι αρνητές μιας γενοκτονίας είναι ή λειτουργούν ως μέλη της εγκληματικής συμμορίας που διέπραξε τη γενοκτονία, αφού η άρνηση είναι η τελευταία φάση αυτού του εγκλήματος, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στρέφεται κατά της ανθρωπότητας.
Ενισχυτικό ή, καλύτερα, αποδεικτικό της παραπάνω άποψης είναι το γεγονός ότι το τουρκικό κράτος, υποβοηθούμενο από τους διανοουμένους, τους καλλιτέχνες, τους δημοσιογράφους, τις μαζικές συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους κορυφαίους παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου, επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον της Γαλλίας, με αφορμή τη διαδικασία έγκρισης του ως άνω νόμου. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, στη χώρα του οποίου υπάρχει νόμος που οδηγεί στα δικαστήρια με απειλή πολυετούς κάθειρξης όποιον ισχυριστεί ότι έγινε γενοκτονία των Αρμενίων, κατηγόρησε ανοιχτά τη Γαλλία ότι με τον νόμο αυτόν περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης και ότι σπέρνει τους σπόρους του φασισμού στην Ευρώπη. Και όλα αυτά τα λέει ο πρωθυπουργός μιας χώρας που είναι ο διαχρονικός πρωταθλητής στις καταδίκες για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Να σημειωθεί ότι οι μηχανισμοί του τουρκικού βαθέος κράτους, που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους στις κοινότητες των Τούρκων εργατών στην Ευρώπη (περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια στο βιβλίο του Μάνου Ηλιάδη «Η μυστική δράση των Τούρκων στην Ελλάδα και η σύγχρονη ΜΙΤ), κινητοποίησαν δεκάδες χιλιάδες κόσμο στο Παρίσι για να τρομοκρατήσουν τη Γαλλία και τους Γάλλους γερουσιαστές τις παραμονές της ψήφισης του νόμου. Εκεί έβλεπε κανείς νεολαίους που φοιτούν σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, αντί να υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ευρωπαϊκές αξίες, να υπερασπίζονται με πρωτοφανή αγριότητα και βαρβαρότητα τη γενοκτονία 1.500.000 Αρμενίων, που και οι ίδιοι γνωρίζουν ό,τι έκαναν οι πρόγονοι τους. Άλλο ένα δείγμα που μας επιτρέπει να λέμε πόσο λανθασμένη και μάταιη είναι η προσδοκία να περιμένει κανείς από Τούρκους μουσουλμάνους να ενστερνιστούν τις αξίες και τα ιδανικά του πολιτισμένου κόσμου.
Αν αναλύσει κανείς αντικειμενικά και με ψυχραιμία τις αντιδράσεις όλων αυτών των μηχανισμών της εγκληματικής συμμορίας που συντονίζεται από το τουρκικό κράτος και από την τουρκική κυβέρνηση, θα διαπιστώσει ότι πράγματι μια φασιστική χώρα επιστρατεύει το σύνολο της κοινωνίας και διεξάγει έναν αγώνα μέχρις εσχάτων για να ολοκληρώσει το έργο των Νεοτούρκων, που επίσης επιστράτευσαν την τουρκική κοινωνία για να κατασφάξουν και να εκτοπίσουν 1.500.000 Αρμενίους, άλλους τόσους Έλληνες και 700.000 Ασσυρίους από τις πατροπαράδοτες εστίες τους στην Ανατολή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Ένωση Τούρκων Βιομηχάνων (ΤΟΒΒ),η οποία, αντί να λειτουργήσει ως εξισορροπητικός παράγοντας, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που απέκτησαν πολλά από τα μέλη της αρπάζοντας και λεηλατώντας τις περιουσίες των Αρμενίων, για να εντάξει "στην εγκληματική συμμορία των αρνητών της γενοκτονίας Γάλλους γερουσιαστές. Στόχος τους είναι να εξαγοράσουν 60 γερουσιαστές, για να καταγγείλουν τον ψηφισθέντα νόμο στο Συνταγματικό Συμβούλιο.
Να σημειωθεί ότι, ενώ οι περιουσίες των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής, που ήταν πολλαπλάσιας αξίας από αυτές των ανταλλάξιμων μουσουλμάνων της Ελλάδας, πέρασαν στην κυριότητα του τουρκικού κράτους με τη Συνθήκη της Λωζάννης και με επόμενες διμερείς ρυθμίσεις, οι περιουσίες των Αρμενίων είτε λεηλατήθηκαν από τους Τούρκους είτε πέρασαν στην κυριότητα της τράπεζας Ζιραάτ, η οποία, σημειωτέον, ασκεί τη νεοοθωμανική πολιτική της Τουρκίας στην Ελλάδα με τα λεφτά των γενοκτονηθέντων Αρμενίων. Για να επιστρέψουμε στους Τούρκους βιομηχάνους, οι οποίοι ψάχνουν εναγωνίως να εξαγοράσουν και να δωροδοκήσουν Γάλλους γερουσιαστές, που θα συμμετέχουν στη συμμορία της ολοκλήρωσης του εγκλήματος της γενοκτονίας, τετραμελής ομάδα, αποτελούμενη από τον ίδιο τον πρόεδρο της ΤΟΒΒ Ριφάτ Χισαρτζικλίογλου(Rifat Hisarcikhoglu), τους βοηθούς του Τανίλ Κιουτσούκ (Tanil Kucuk) και Μουράτ Γιαλτσίντας (Murat Yalcintas), και την πρόεδρο του Γαλλοτουρκικού Εμπορικού Συλλόγου Ζεϊνέπ Νετζίπογλου (Zeynep Necipoglu), ανέλαβε ενεργό ρόλο στην όλη επιχείρηση. Η ως άνω ομάδα μετέβη στο Παρίσι τις παραμονές της ψήφισης του νόμου και συμμετείχε σε συσκέψεις με μέλη των διπλωματικών αντιπροσωπιών, των μυστικών υπηρεσιών, συλλόγων και άλλων μηχανισμών του τουρκικού βαθέος κράτους στην Ευρώπη, με στόχο την επιρροή της βούλησης των γερουσιαστών. Η ίδια ομάδα ήλθε σε επαφή με εταιρία που κάνει λόμπι, η οποία τους έφερε σε επαφή με αρκετούς Γάλλους γερουσιαστές, με σκοπό να πειστούν να υπογράψουν την αίτηση για παραπομπή του νόμου στο Συνταγματικό Συμβούλιο.
Υπογραμμίζεται ότι στη μεγάλη διαδήλωση που έγινε στο Παρίσι συμμετείχε για πρώτη φορά το Παγκόσμιο Συμβούλιο Τούρκων Επιχειρηματιών(Dunya Turk Is Konseyi) , ένα όργανο στρατευμένο και ελεγχόμενο από το τουρκικό βαθύ κράτος, με πλοκάμια σε δεκάδες χώρες του κόσμου. Τελευταία ελπίδα των Τούρκων είναι τα 350 δισεκατομμύρια δολάρια που σχεδιάζουν να επενδύσουν τα ερχόμενα δέκα χρόνια στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και της άμυνας , μέρος των οποίων υπόσχονται ότι θα κατευθυνθούν σε γαλλικές εταιρίες, σε περίπτωση που δεν δεχτεί ο Σαρκοζί να υπογράψει τον νόμο. Ο ρόλος του εβραϊκού λόμπι, που ήταν καθοριστικός μέχρι τώρα, θα κρίνει την τελική απόφαση του Γάλλου προέδρου, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα είναι θετική για τους Αρμενίους και για την ανθρωπότητα.
Τελικά δεν θα περάσει ούτε ο τουρκικός φασισμός στην Ευρώπη!
ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ
(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-28/1/2012)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.