Η θλιβερή αποτυχία του κυβερνητικού προγράμματος

Όταν δε προκηρύχθηκαν οι εκλογές,... σε πολλές προεκλογικές ομιλίες του, όχι μόνον απέκρυψε τις προθέσεις του να φθάσει και μέχρι περικοπής των μισθών και συντάξεων, αλλά αντιθέτως υποσχόταν απεριφράστως και απατηλώς αυξήσεις των μισθών και συντάξεων, τουλάχιστον μέχρι του 90% του ποσοστού αυξήσεως του πληθωρισμού. Και όταν απέκτησε την πρωθυπουργία, ενώ εγνώριζε τις δανειακές ανάγκες της χώρας, αντί να σπεύσει να καλύψει αυτές, τουλάχιστον για το 2010, με το τότε τρέχον επιτόκι8ο 2-3% περίπου, περιήρχετο τα διεθνή φόρα και διεκήρυττε ότι η χώρα του ευρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και στο βούρκο της διαφθοράς.

Και βεβαίως, με αυτές τις διακηρύξεις, δεν ήταν δυνατόν να μη σπεύσουν οι κερδοσκόποι «των αγορών» να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδος εις τα ύψη. Ο κ. Παπανδρέου τότε διεκήρυξε πως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει το χρέος της μόνη. Έσπευσαν όμως στον Άγιο Δομίνικο να συναντήσει τον πρόεδρο του ΔΝΤ Στροςς Καν, όπως απεκάλυψαν ο κ. Τσίπρας και η εφημερίδα «Times» της Νέας Υόρκης, δια σχετικού άρθρου συνεργάτιδός της, προκειμένου να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις δανεισμού της Ελλάδος από το ΔΝΤ.

Έτσι φθάσαμε στην υπογραφή του Μνημονίου, το οποίο μάλιστα, η αξιώσασα την εις αυτό συμμετοχή του ΔΝΤ κ. Μέρκελ δεν υπέγραψε. Αντί της Γερμανίας υπέγραψε την δανειακή σύμβαση ως δανειστής ένας χρηματοπιστωτικός οίκος (K$W), «που υπόκειται στις οδηγίες και τελεί υπό την εγγύηση και ενεργεί προς το δημόσιο συμφέρον της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας», όπως αναγράφεται στη σχετική από 8.5.2010 σύμβαση δανείου.

Γιατί άραγε δεν υπέγραψε η Γερμανία όπως όλες οι άλλες δανείστριες χώρες; Ευλόγως υποστηρίζουν κάποιοι, ότι αυτό έγινε για να αποφευχθεί η ενδεχόμενη προβολή από την Ελλάδα ενστάσεως συμψηφισμού στο μέλλον, για ανταπαίτησή της κατά της Γερμανίας, εκ του αναγκαστικού δανείου, που της επέβαλαν τα στρατεύματα της γερμανικής κατοχής.

Η κυβέρνηση εδήλωσε ψευδώς προς τον ελληνικό λαό ότι χωρίς το άνω δάνειο δεν θα ηδύνατο να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Ενώ είναι βέβαιο ότι τα χρήματα του δανείου δόθηκαν εξ ολοκλήρου προς δανειστές της Ελλάδας. Περαιτέρω απέκρυψε από το λαό ότι το 2013 το δημόσιο χρέος της χώρας θα ανέλθει στα 450 δις ευρώ και συνεπώς θα είναι αδύνατον να δυνηθεί αυτή να πληρώσει το αναλογούν στο ποσό τούτο τοκοχρεολύσιο.

Το οικονομικό πρόγραμμα του υπουργού Οικονομίας απέτυχε πλήρως. Οι προβλέψεις του διαψεύσθηκαν πανηγυρικώς. Περιέκοψε μισθούς και συντάξεις, για να εξοικονομήσει ελάχιστο ποσό, σε σύγκριση με το ύψος του όλου δημοσίου χρέους και εβύθισε στη δυστυχία και την ανέχεια εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, που κινούσαν σε σημαντικό βαθμό την εγχώρια αγορά. Προεκάλεσε έτσι μια θανάσιμη για την οικονομία ύφεση, με αποτέλεσμα να κλείσουν άπειρα καταστήματα.

Μετέβαλε τους Έλληνες σε ρακοσυλλέκτες αποδείξεων, χωρίς να επιτύχει τα έσοδα που ανέμενε. Και, ναι μεν, ενδεχομένως να κατορθώσει να προσεγγίσει αυτά, το τρέχον έτος, αλλά μόνο με τα έκτακτα οικονομικά μέτρα, όπως είναι η «περαίωση» των φορολογικών υποθέσεων, που δεν είχαν ελεγχθεί, η «ρύθμιση» των οφειλών από φόρους και εισφορές, που είχαν επιβληθεί και η υποβολή τριών εκτάκτων εισφορών σε επιχειρήσεις, εντός μικρού χρονικού διαστήματος. Αυτά τα μέτρα όμως δεν θα είναι δυνατόν να επαναληφθούν και το 2011. Και τότε από πού θα αντλήσει χρήματα, ο υπουργός Οικονομικών, σε μια χώρα, με οικονομία σε τραγική ύφεση και τους περισσότερους πολίτες σε πενία;

Εξάλλου, από 1-1-2011 θα τεθεί επιπολαίως σε εφαρμογή ο «Καλλικράτης», δια την οποίαν απαιτείται δαπάνη, κατά τις μελέτες αρμοδίων της κυβερνήσεως, ύψους 4 δις ευρώ, αντί των οποίων η κυβέρνηση θα διαθέσει μόνον 1,2 δις. Είναι φανερό ότι τα ελλείποντα χρήματα θα εξοικονομηθούν μοιραίως με αθρόες απολύσεις δημοτικών και νομαρχιακών υπαλλήλων άνω των 150.000 συνολικώς. Τούτο άλλωστε αποδέχεται και το σχέδιο του προϋπολογισμού, υπολογίζον άνοδο της ανεργίας σε ποσοστό 14%. Βεβαίως η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ υπολογίζουν ότι η ανεργία το επόμενο έτος να ανέλθει σε 20%. Αυτό είναι και το λιγότερο, δεδομένου ότι θα προστεθούν και οι απολύσεις υπαλλήλων των ΔΕΚΟ. Επομένως θα ακολουθήσει αναποτρέπτως ανακύκλωση και αύξηση της υφέσεως.

Ο Οργανισμός ανεργίας (ΟΑΕΔ) εδήλωσε ότι στερείται διαθεσίμων για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας. Κατά συνέπεια, θα υπάρξουν στρατιές ανέργων, χωρίς δυνατότητα εισπράξεως, έστω και ελαχίστου ποσού επιδόματος ανεργίας. Οι κοινωνικές επιπτώσεις της καταστάσεως, που θα δημιουργηθεί, είναι ευνόητες, όπως και οι αντιδράσεις όλων των θιγομένων από τα σκληρότατα κυβερνητικά μέτρα.

Ο ισχυρισμός του υπουργού Οικονομικών, ότι το επόμενο έτος θα δημιουργηθεί ανάπτυξη, από τα μέτρα που θα ληφθούν, είναι αστείος. Ποια ανάπτυξη είναι δυνατόν να αναμένεται, όταν ο ίδιος υπολογίζει αύξηση της ανεργίας; Διότι η ανάπτυξη συνεπάγεται δημιουργία θέσεων εργασίας και μείωση της ανεργίας. Κατά συνέπεια οι προβλέψεις του κ. υπουργού είναι αντιφατικές και αντίθετες προς τη λογική και τη σημερινή πραγματικότητα.

Το πρόσφατο επιχείρημα του πρωθυπουργού ότι δεν δανείσθηκε η Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2010 τα προσφερθέντα εις αυτήν στην αγορά 25 δις ευρώ, γιατί δεν ήταν δυνατόν να αποκρύψει από την αγορά την πραγματική οικονομική κατάστασή της, είναι πρωτοφανές και απίστευτο.

Η κυβέρνηση οφείλει να ομολογήσει, ότι απέτυχε στις προβλέψεις της, τους υπολογισμούς της και το πρόγραμμά της. Προς αποφυγή δε πλήρους εξαθλιώσεως μεγάλων μαζών του λαού, οφείλει να επιδιώξει άμεση τροποποίηση της δανειακής συμβάσεως δια νέας. Επιβάλλεται όχι μόνο να επιμηκυνθεί ο χρόνος εξοφλήσεως των οφειλών μας, τουλάχιστον κατά 15 έτη, αλλά και να προβλεφθεί μείωση των επιτοκίων, ώστε να καταστεί δυνατή η εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων της χώρας μας, χωρίς να εξακολουθήσουν τα βάναυσα και πρωτόγονα μέτρα περικοπής μισθών και συντάξεων. Για να περιορισθεί η εξαθλίωση του λαού και να αποφευχθούν οι άλλως αναπότρεπτες εκδηλώσεις της διογκούμενης οργής του.

Πολλοί σκεπτόμενοι Έλληνες πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ανέλαβε να πραγματοποιήσει ένα ευρύτερο σχέδιο των Αμερικανών και της Ε.Ε., δια του κ. πρωθυπουργού, που είναι άνθρωπος των Η.Π.Α., όπως εκπρόσωποι αυτών εδήλωσαν. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, ότι τα αυτά έντυπα, που κατηγορούσαν παλαιότερα την Ελλάδα, σήμερα επαινούν τον κ. πρωθυπουργό δια τις επιτυχίες του, χωρίς να υπολογίζουν καν την επελθούσα πτώχευση των Ελλήνων πολιτών. Ούτε το γεγονός, ότι η χώρα μας υποχρεώθηκε σε αλόγιστες δαπάνες, όπως λ.χ. για αγορά του συστήματος ασφαλείας C4I, κατόπιν φορτικής πιέσεως εκπροσώπων των ισχυρών προστατών της.

Ο Τζώρτζ Σόρος εδήλωσε προσφάτως ότι η κυβέρνηση ευρίσκεται στο σωστό δρόμο και είναι πάντοτε αισιόδοξος για την εξέλιξη της οικονομίας μας. Δεν είναι γνωστή η ιδιότητά του, υπό την οποίαν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, ο άνω μεγαλοεπενδυτής. Ευλόγως κάποιοι υποθέτουν ότι η ικανοποίησή του προέρχεται εκ του γεγονότος ότι τα πρώτα χρήματα του δανείου μας δόθηκαν για την εξόφληση παλαιών δανειστών.

Η οικονομική ισχύς μιας χώρας ή μιας ομοσπονδίας κρατών αντανακλάται στο νόμισμά της. Και εφόσον τα κράτη της ευρωζώνης ευρίσκονται σε οικονομική ύφεση, δια την διευκόλυνση των εξαγωγών τους θα έπρεπε να υποτιμηθεί το ευρώ έναντι του δολαρίου. Αλά η κ. Μέρκελ, υπείκουσα προφανώς στις αμερικανικές συστάσεις και εκλαμβάνουσα το ευρώ ως γερμανικό εθνικό νόμισμα, επιμένει να διατηρεί τούτο σε τιμή κατά πολύ υψηλοτέρα του δολαρίου. Με τον τρόπο αυτό, διευκολύνει μεν τις αμερικανικές εξαγωγές, αλλά καταβαραθρώνει τις οικονομίες των χωρών της ευρωζώνης.

Θα έπρεπε επομένως για την ανάπτυξη των τελευταίων να υποτιμηθεί το ευρώ έναντι του δολαρίου, στην τιμή του 1,10 τουλάχιστον. Αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αντιμετωπίζοντες ο καθένας χωριστά προβλήματα, που δημιουργούνται μυστηριωδώς, όταν η υπερδύναμη θέλει να επιβάλει τα σχέδιά της, δεν τολμούν να λάβουν σωτήριες για την ευρωζώνη πρωτοβουλίες.
Ο λαός οφείλει να επιδιώξει την απαλλαγή του από τους σημερινούς οικονομικούς δυνάστες του. Και ως πρώτο μέλημά του πρέπει να είναι η καταψήφιση όλων των κομματικών υποψηφίων του κυβερνώντος κόμματος στις προσεχείς δημοτικές εκλογές. Διαφορετικά θα δώσει την ευκαιρία εις αυτούς που απέτυχαν στη διαχείριση του προβλήματος, που το αυτό κόμμα εδημιούργησε, κατά μέγα μέρος, να καυχηθούν ότι ο λαός εγκρίνει την πολιτική τους και να λάβουν ακόμη δυσμενέστερα μέτρα για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, τους οποίους ήδη ποικιλοτρόπως απομυζούν.