Σε όλα υπάρχει ημερομηνία λήξης...

Το ξέρω είναι δυσάρεστο, αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Τα πάντα στη ζωή έχουν ημερομηνία λήξης. Και εννοείται ότι, όσο σκληρό και να ακούγεται, πρέπει να τα ξεφορτωνόμαστε πριν αυτά λήξουν.
Αυτό ισχύει ως απολυτος κανόνας για τα πάντα. Για τα προϊόντα που καταναλώνουμε. Για την ίδια τη φύση, ακόμη και για τα πρόσωπα που ασκούν πολιτική εξουσία. Εδώ όμως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα...

Μερικά από τα πρόσωπα αυτά, συνηθισμένα για πολύ καιρό και, ως εκ τούτου, γαντζωμένα στην κάθε είδους εξουσία που ασκούν ή ασκούσαν, αρνούνται να την εγκαταλείψουν, επιδιώκοντας κάθε φορά που έρχονται εκλογές να μας πείσουν, με κάθε δυνατό μέσο και τρόπο, ότι αυτοί και μόνο αυτοί είναι οι … έμπειροι, ικανοί και αναντικατάστατοι και ότι, αν δεν τους επανεκλέξουμε, όπως αυτοί διακαώς το επιθυμούν, θα επακολουθήσει το … χάος και η καταστροφή μας! Είναι φανερό ότι οι επιδιώκουν, προφανώς όχι για το δικό μας όφελος, αλλά για το δικό τους, να είναι ίδιοι παντοτινά οι διαχειριστές της εξουσίας που μας ζητούν κάθε φορά να τους δώσουμε με την ψήφο μας στις εκλογές.
Είναι αυτό που λέει ο κόσμος, οι επαγγελματίες της πολιτικής, από την οποία ζουν και από την οποία προφανέστατα ωφελούνται. Είναι αυτοί που δεν θέλουν την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού και που, κάθε φορά, μπλοκάρουν, κατηγορούν και αρνούνται στη νέα γενιά το δικαίωμά της να θέλει να βγει μπροστά να αγωνιστεί!

Και πιο το αποτέλεσμα; Το βλέπουμε γύρω μας με όλα αυτά που συμβαίνουν και με αυτά που τραβάμε, εξ αιτίας όλων αυτών των «ικανών» κυρίων(;). Και αυτό, γιατί πάντα εγκλωβιζόμαστε στα ηχηρά λόγια τους, στις κάθε φορά βολικές γι αυτούς μεταλλάξεις τους και στις χωρίς πραγματικό περιεχόμενο ανέξοδες και απραγματοποίητες υποσχέσεις τους (πως τα καταφέρνουμε;)!!
Το διά ταύτα. Αφου όλοι αυτοί οι κύριοι δεν θέλουν να το κάνουν, ας το κάνουμε επιτέλους εμείς οι απλοί πολίτες ασκώντας το συνταγματικό δικαίωμά μας στην κάλπη. Με την ψήφο μας στις 7 του Νοέμβρη ας τους παραμερίσουμε και ας βγάλουμε μπροστά τους ικανούς και άφθαρτους νέους πολιτικούς που μας ζητούν να τους εμπιστευτούμε.

Εκείνους που ζουν, αγωνίζονται καθημερινά στο σκληρό στίβο της ζωής και βιώνουν το πνεύμα της σημερινής εποχής. Εκείνους που μιλούν, όχι την πολιτικάντικη, αλλά την απλή και κατανοητή γλώσσα της αλήθειας. Εκείνους που έχουν οράματα και στόχους. Εκείνους που έχουν πραγματικά τις γνώσεις, τη θέληση και μπορούν να κάνουν πράξη τις καθαρές υποσχέσεις τους προς το συμφέρον όλων μας.

Ας το κάνουμε λοιπόν. Ας δώσουμε στη νέα γενιά την ευκαιρία που μας ζητάει, μπας και δούμε επιτέλους στον ήλιο μοίρα. Είμαι αισιόδοξος, ότι όλοι θα κάνουμε όπως πρέπει το καθήκον μας, αυτό που απαιτούν οι σημερινοί καιροί και το συμφέρον μας, ώστε, τελικά, να γυρίσουμε οριστικά σελίδα στο παρελθόν και στο τέλμα που μας έχει βουλιάξει για τόσα χρόνια.